1. การบดเคี้ยวและการกลืน (chewing and swallowing) เป็นการย่อยเชิงกล การเคี้ยวอาศัยการทำงานของพันในช่องปาก ทำให้อาหารมีขนาดเล็กลง เพื่อให้ง่ายต่อการกลืน

          2. การย่อยและการดูดซึมอาหาร (digestion and absorption) เป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นต่อเนื่องกัน แบ่งการย่อยเป็น 2 แบบ คือ การย่อยเชิงกล เช่น การบดเคี้ยวและการบีบคลุกเคล้า ส่วนการย่อยเชิงเคมีต้องอาศัยเอนไซม์ในการย่อย เช่น เอนไซม์จากต่อมน้ำลาย และเอนไซม์จากกระเพาะอาหาร เป็นต้น

          กล้ามเนื้อทางเดินอาหารเกือบทั้งหมดเป็นกล้ามเนื้อเรียบ (ยกเว้นส่วนต้นของหลอดอาหาร และส่วนทวารหนักที่เป็นกล้ามเนื้อลาย) โดยส่วนที่เป็นกล้ามเนื้อเรียบจะอยู่นอกเหนืออำนาจจิตใจ (involuntary) ซึ่งกล้ามเนื้อเรียบในทางเดินอาหารจะมีการหดตัวได้ 2 แบบตามหน้าที่ คือ การหดตัวแบบ peristalsis เพื่อบีบไล่อาหารไปยังส่วนปลาย และการหดตัวแบบ segmentation เพื่อคลุกเคล้าอาหารกับน้ำย่อย

      ผนังทางเดินอาหารที่มีลักษณะเป็นท่อ เริ่มตั้งแต่หลอดอาหารจนถึงทวารหนัก จะมีโครงสร้างทาง จุลกายวิภาคศาสตร์แต่ละบริเวณแตกต่างกัน แต่สิ่งที่มีเหมือนกันคือจำนวนชั้นต่าง ๆ สรุปได้ดังนี้

1. Mucosa เป็นชันในสุดของทางเดินอาหาร ประกอบด้วยกล้ามเนื้อมัดเล็ก ๆ และเซลล์เยื่อบุผิว

2. Submucosa เป็นชั้นใต้ mucosa ส่วนใหญ่เป็นเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน

3. Muscularis เป็นชั้นของกล้ามเนื้อ ซึ่งแบ่งย่อยเป็น 2 ชั้น คือ ชั้นในเป็นกล้ามเนื้อวง (circular muscle) และชั้นนอกเป็นกล้ามเนื้อตามยาว (longitudinal muscle) ยกเว้นในกระเพาะอาหารจะมีกล้ามเนื้อ 3 ชั้น โดยจะมีกล้ามเนื้อแนวทแยง (oblique muscle) เพิ่มมาบริเวณชั้นในสุด และเนื่องจาก muscularis เป็นชั้นของกล้ามเนื้อ จึงมีกลุ่มเซลล์ประสาทแทรกเข้ามาด้วย

4. Serosa เป็นชั้นนอกสุด มีเนื้อเยื่อเกี่ยวพันแบบหลวม ซึ่งมีหลอดเลือดและเส้นประสาทแทรกเข้ามา